zaterdag 26 juni 2010

GEEN ETEN

140064_trixie_napfset_eatonfeet_1 Moedeloos staan we bij de Sharpei en kijken beide naar de kont van de hond, mijn collega en ik. Het is nu al de derde keer dat deze hond de verstevigingsspieren rond het laatste deel van de dikke darm heeft stukgeperst.  Wat we er nu nog mee moeten is ons een raadsel maar dat het zo ook niet kan is evengoed duidelijk. Elke keer als hij moet poepen perst de hond zijn drol naast de anus  zodat er een enorme ballon bij de kont ontstaat. De ontlasting wordt maar mondjesmaat naar buiten geperst. Het is nu een half jaar geleden dat we de linker spierwand hebben gerepareerd en drie maanden terug de rechter. Nu is de rechter weer naar de filistijnen maar ook de onderzijde heeft fors te lijden van het buitensporig persen van de hond. En wat doe je in zo´n geval? je begint gewoon, wetend hoe de situatie moet zijn maar niet wetend wat je in het inwendige van de hond zult aantreffen. De eerste snee maken we aan de rechterzijde van de anus, vlak naast de snee van de vorige operatie. Als we de holte met de vinger onderzoeken komen we zonder moeite langs de dikke darm via de bekkenholte in de buikholte terecht. Alle spieren die daar zitten zijn los van elkaar en los van hun aanhechting. Met een 4 cm lange kromme naald pakken we in de diepte een spierdeel op, zoeken een spierdeel in de buurt van de plek waar de stevigheid moet komen en leggen een knoop in de fors dikke draad die we speciaal hebben uitgekozen omdat een dikke draad veel bindweefselreactie en dus veel stevigheid zal geven. Steeds overleggend waar de volgende knoop moet komen worstelen we ons door het eerste deel van de operatie. En langzaamaan vordert de sluiting tot we aan het moment komen dat we de huid dicht kunnen hechten. Echt ontevreden zijn we niet. Nu is het tweede deel aan de beurt. Dwars op de rechter snee maken we een snee onder de anus. Ook hier volgen we dezelfde procedure en na nog een half uur ploeteren kunnen we het sein "brand meester" geven.

In de recovery komt de Sharpei langzaam weer bij zijn positieven. "GEEN ETEN" staat er met koeienletters op het opnameformulier. De eerstkomende paar dagen is ontlasting ongewenst want als deze reconstructie ook stukgeperst wordt zou ik niet weten wat we nog aan elkaar moeten hechten.

1 opmerking:

  1. Hoi Hans,
    wat een interessant verhaal. Is dit typisch iets voor deze hond of komt het vaker voor? Hoe kan dit gebeuren? een constructiefout? ben benieuwd hoe het verder gaat met deze hond.
    Vriendelijke groet,
    Linda (Sofie's webjuf)

    BeantwoordenVerwijderen