Amyloïdose, een zeldzame ziekte.

Kat met de klacht niet eten en niet drinken. Bijna elke dag krijgen we zo een patiënt op het spreekuur. Lastig want er zijn vrij veel afwijkingen die dit kunnen veroorzaken. Zomaar voor de vuist weg weet ik er wel een stuk of zeven, acht te noemen, maar als ik mijn best doe kom ik er op nog wel meer. Te denken valt aan lever problemen, nier problemen, pijn in de rug of pijn in andere plekken van het lichaam, last van de darmen of van de maag, tumoren en alvleesklierproblemen om er maar een paar te noemen. Maar met stip op nummer één staat de keelontsteking. Zeer veel voorkomend bij de kat wordt deze aandoening veroorzaakt door een virusinfectie die wel wat weg heeft van griep bij de mens. De pijn in de keel die de kat van de ziekte krijgt zorgt ervoor dat het dier weigert om te eten en te drinken. Als bij een kat die niet wil eten en drinken klinisch geen andere lichamelijke verschijnselen zijn dan wat gevoeligheid van de keel, gaan we er dus vaak toe over om eerst deze aandoening te behandelen en in de meeste gevallen is dat ook voldoende.
Bij het onderzoek van de patiënt waar dit stukje over gaat zat ik met een tweede probleem. Niet alleen de vage klachten van niet eten en niet drinken maar ook nog eens een erg felle kat die zich niet aan het lijf laat zitten maakten het stellen van een diagnose erg moeilijk. Logisch dat we dus al snel tot de conclusie komen dat een beginbehandeling tegen keelontsteking de meest logische stap is. Herstel moet na behandeling van vijf tot tien dagen grotendeels voltooid zijn. Twee weken na de eerste behandeling zie ik de kat weer. Nog veel zieker dan eerst laat hij zich nu wel onderzoeken. Bij het voelen van de buik valt meteen een grote linker nier op. De röntgenfoto die ik maak doet vermoeden dat er iets niet goed is met deze nier en op verdenking van een tumor besluiten we een proefoperatie uit te voeren. Mogelijk moet de aangetast nier verwijderd worden. Na het openen van de buik inspecteer ik de nier. Hij ziet er erg slecht uit: bobbelig, veel te geel en verdikt schemert hij door zijn kapsel heen. De andere nier heeft dezelfde kleur maar is vele malen kleiner. Als ik het kapsel open zie ik een nier die waarschijnlijk aangetast is door amyloïd wat een raar gevormd eiwit is dat soms neerslaat in meerdere plekken van het lichaam waaronder de nier. De andere nier is waarschijnlijk al verdergaand beschadigd en aan het schrompelen. Een hopeloze situatie. Ik overleg met de eigenaar die gespannen buiten op een van de bankjes op de binnenplaats in het zonnetje zit te wachten op de uitslag van de operatie. Hij wil het diertje graag nog even mee naar huis. De nier die uit zijn kapsel gehaald is zou bij gewoon sluiten in de buik gaan zwerven dus ik maak hem vast in een envelop die gevormd wordt door de buikwand en een deel van het nierkapsel.

Niet eten en niet drinken bij de kat, meestal een keelontsteking. Maar daar kunnen we echt niet helemaal op blindvaren.