Bullmastiff versus Chihuahua

Al lachend komt de eigenaresse van een enorme Bullmastiff reu de behandelkamer binnen. Met een duim richting de wachtkamer wijzend verteld ze dat de Chihuahua die met zijn baasje nog zit te wachten, zojuist  haar hond in zijn lip heeft gebeten. Meestal roept een onderling conflict tussen honden erg boze reacties op maar deze mevrouw zag er de lol wel van in. Een ieniminie hondje dat de lef had om een hond van het formaat gigant aan te aanvallen. De lobbes is dan ook absoluut niet onder de indruk van de actie van het kleine diertje en reageren is blijkbaar ver beneden zijn waardigheid. De hond gaat naast de behandeltafel zitten en ik krijg het verhaal te horen. Sinds een paar dagen is hij minder fit en heeft hij moeite met plassen. Natuurlijk dacht ze meteen aan een blaasontsteking dus was ze bij de weekendarts geweest. Die had een behandeling voor ontstekingen aan de urinewegen ingesteld met de mededeling dat een urineonderzoek nog moest volgen. Mevrouw heeft een potje urine bij zich. Ik onderzoek de hond en wat me opvalt is de bult die op zijn rug zit. Gisteren was die er ook al maar nog niet zo groot verteld het baasje. De thermometer geeft een verhoging van de lichaamstemperatuur aan. Ik houd voor alle zeker een onderzoek stripje in de urine waaruit blijkt dat een blaasontsteking niet waarschijnlijk is. Zomaar een verdikking op je rug, zonder dat er iets gebeurd is: vreemd. Er is geen duidelijk begin of een duidelijk eind aan de verdikking maar er lijkt wel een iets zachter plekje in het midden te zitten. Ik pak een spuit met een lange naald en voer een punctie uit: pus!! Onder de huid heeft zich een ontsteking ontwikkeld, een ontsteking waar de oorzaak niet van bekend is. Niet gevochten, niet gebeten of op een andere manier iets meegemaakt dat de afwijking kan verklaren. Het probleem kunnen we niet zo laten dus ik pak een scalpel met een scherpe punt en steek dit in de zachte plek. Het is een geweldige patiënt, ook hier reageert hij nauwelijks op. Vol vertrouwen dat we het beste met hem voor hebben blijft hij roerloos zitten. Als ik in de bult druk komt er een grote hoeveelheid pus tevoorschijn en bij het leegknijpen geeft hij aan dat dat wel wat gevoelig is. Ik dep alle troep en viezigheid op en al gauw is mijn afvalbakje gevuld met watten vol van bloederig en slijmig vocht. Als ik niets meer uit de wond kan drukken spuit ik een hoeveelheid antibiotica in de wond en als nabehandeling geef ik een spuit met lange tuut mee zodat mevrouw de wond kan spoelen met water. De antibiotica die meegegeven was voor de blaasontsteking moet de rest doen.
Een ontsteking zonder dat er een oorzaak te bedenken is, erg vreemd. Kijk, als je nu door een andere hond gebeten wordt is het logisch dat er een ontsteking ontstaat. Dan moet het natuurlijk wel een hond van formaat zijn want van de actie van onze wachtende Chihuahua hoeven we niet veel schade verwachten. Ik vraag me zelfs af of die kleine tandjes überhaupt de dikke huid van onze grote vriend doorboord kunnen hebben.