maandag 1 februari 2010

Wat was het glad

 dyn001_original_535_461_pjpeg_2511379_a9feea3d2bb9a013bb5a885b15d41d51
De Rottweiler in de wachtkamer is een half jaar geleden geopereerd aan zijn rechter knie. De kruisband die de knie zijn stabiliteit moet geven was kapot en er had zich al aardig wat artrose gevormd. Bij de operatie van een half jaar geleden was de artrose verwijderd, een behandeling die we "cleaning up" noemen, en er was een kunstkruisband geplaatst. Natuurlijk vergt zo'n operatie een flinke revalidatietijd maar deze patiënt was wonderwel genezen en hij was bijna niet meer kreupel aan het been toen plots, een paar weken terug, een forse kreupelheid aan het andere been ontstond. Deze kreupelheid was zo erg dat de hond het rechterbeen, het been waar hij aan geopereerd was, zwaarder belastte dan het niet geopereerde linker been. Nu weten we dat in 20 % van de gevallen de kruisbandbeschadiging zich in beide benen ontwikkelt wat waarschijnlijk komt door een slechte kwaliteit van de weefsels.
Het baasje van de Rottweiler had daarom een afspraak gemaakt om ook het linker been te laten bekijken maar helaas, sneeuw en gladheid gooiden roet in het eten. Mevrouw woont een uur bij ons vandaan en met het rijden op gladde wegen heeft ze helemaal niets. De controle en eventuele operatie van het linker been werd twee weekjes uitgesteld. In Nederland hebben we uiteindelijk toch nooit al te lange winters. Dit jaar, zoals u allen uit ervaring weet, ging het allemaal een beetje anders en dus werd ook de nieuwe afspraak afgezegd. Maar vandaag heeft mevrouw, ondanks de nieuwe sneeuwval, de reis aangedurfd. Dapper!! Ik onderzoek de linker knie, iets wat bij een dier van meer dan 50 kg niet zo makkelijk is. Het schuiffenomeen, een handgreep die duidelijkheid moet geven over de conditie van de kruisband is nauwelijks uit te voeren. Daarom maak ik een röntgenfoto om zo de diagnose rond te krijgen. Van wat ik zie word ik niet blij. Een enorme slijtage van het kniegewricht met daarbij een forse bot aangroei is zichtbaar en dus moet ook deze knie onder het mes. Als ik het been openmaak zie ik enorme botwoekeringen aan de randen van het gewricht zitten. Maar niet alleen aan de buitenzijde, ook in het gewricht zelf zitten woekeringen die nodig verwijderd moeten worden. Ook blijkt nu de oorzaak van het probleem. De kop van de binnenmeniscus is gebroken en tussen de botten van het boven- en onderbeen terecht gekomen. Pijnlijk!!  Ik verwijder het gebroken stuk meniscus en breng de kniebotten weer een beetje in normale vorm. Ook nu plaats ik een kunstkruisband ter versteviging van het gewricht.
Verder is het afwachten wat de operatie gaat opleveren want de schade is wel erg groot en daarbij moet nu het andere, al eerder geopereerde been, het volle gewicht dragen.

Hopelijk is het slechte weer met zijn gladheid nu snel over want met twee geopereerde knieën in zo korte tijd kan een uitglijer de hond fataal worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten