Geen jongen meer maar ook nog geen man. Geen pup maar ook niet volwassen. Alles net niet en toch ook zo echt wel. Wel zo groot als een volwassen hond maar nog niet de breedte. Wel het formaat van een volwassen hond maar in zijn gedrag nog zo kinderlijk en in zijn lopen nog zo slungelig. De Berner Sennen die ik het pad naar de praktijk op en neer laat lopen is er zo een. Puber in alles. Hoewel, zijn gang wel de overtreffende trap van slungelig lopen is. Ik laat een aantal bijzondere bewegingen uitvoeren. Onder andere rechtuit lopen an dan plots naar links of naar rechts. Het dier valt bijna op zijn snufferd. Het lijkt wel of de achterkant een ander bewegingspatroon heeft als de voorkant. Het verhaal van de eigenaar was er ook naar. Tijdens het spel valt het dier soms zomaar om. Niet dat het hem iets deert, zijn enthousiasme maakt alles goed. Ik onderzoek hem maar vind geen afwijkingen, gevoel, reflexen alles is oke. Het probleem moet dus dieper gezocht worden en daarom moeten we onze toevlucht nemen tot verder onderzoek. Ik maak een serie rontgenfoto's. De heupen en de rug zien er prima uit, maar de stressopname van de hals laat de afwijking van de patient zien. Bij een stressopname wordt de hals van het dier onder narcose maximaal gebogen. Het verloop van de wervels ten opzichte van elkaar is onder andere bepalend voor het wel of niet diagnosticeren van een afwijking die we kennen onder de naam "wobbler". Bij de "wobbler" is de stevigheid van het bandenapparaat dat de wervels in de nek in bedwang moet houden niet voldoende zodat de grote zenuwbaan die er in het wervelkanaal loopt, bij plotselinge bewegingen van de nek, regelmatig een tik krijgt. Hierdoor vallen er zenuwbanen uit door kneuzing of beschadiging. Dit geeft een variatie aan klachten waarbij een co-ordinatiestoring maar ook felle nekpijn en combinaties van beide de belangrijkste symptomen zijn. Om de zenuwen zelf te bekijken zouden we een MRI scan kunnen laten maken maar voor deze optie wordt na overleg met de eigenaar nog niet gekozen. Gelukkig voor onze Berner is er geen pijn in het spel zodat we met wat maatregelen gaan proberen de toestand te verbeteren. Geen nekband maar een tuig en medicijnen voor de zenuwen en de spieren. Hij is nog slap van de narcose maar zijn staart kwispelt heftig. Zo leggen we het dier met behulp van een brancard in de auto. Mag zijn lopen een ramp zijn, aan enthousiasme en levenslust is geen gebrek. Als alles zo door mag gaan, dan komt onze vriend er, op zijn manier, echt wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten