zaterdag 24 oktober 2009

pup

Eindelijk was het dan zover. De Leonberger teef was aan het bevallen. Helaas ging het allemaal niet zo vlotjes vandaar dat het baasje samen met haar man bij mij in de spreekkamer stonden. De avond was net overgegaan in de nacht maar zoals iedereen weet, daar houdt de natuur geen rekening mee. Bij het toucheren kon ik niets voelen. Een Leonberger teef is te groot voor mijn vingers. Dan maar even de scoop erin. Ver in de diepte kon ik een goed ontsloten baarmoederhals zien en daarbij het kopje van een puppy. De vruchtblaas was al een paar uur eerder gebroken vandaar deze controle. Voorlopig ziet alles er redelijk normaal uit dus begin ik met een injectie met een weeën opwekkend middel. Natuurlijk moeten we voor een goed effect van deze spuit even de tijd nemen. Ik zet het koffiezetapparaat aan en na een paar minuten staan we met zijn drieën aan een dampende kop koffie te lurken. We praten wat over van alles en nog wat. Het is gezellig. Een half uur later weer een controle. Het is duidelijk dat de vrucht door de baarmoeder naar achter is geperst. Ik geef voor de zekerheid een injectie met een kalkoplossing ter ondersteuning van de baarmoedersamentrekkingen en na een half uur nog een injectie met het weeën middel. Twintig minuten later en na heel veel werk van de teef en enige hulp van ons wordt er een gezonde pup geboren. Ik voel de buik af. Er lijkt nog een dikte in de baarmoeder te zitten. Aangezien de eerste pup geboren is besluiten we de verdere bevalling weer in de huiselijke kring te laten plaatsvinden. Wel zo rustig voor de teef. En ook ik verlang wel naar thuis en naar mijn bedje. De volgende dag, ergens halverwege de ochtend zie ik de Leonberger teef weer. Nog steeds is de volgende pup niet geboren hoewel toch duidelijk een dikte te voelen is. Besloten wordt de teef te verlossen met een keizersnee, dit om zo min mogelijk risico op het leven van de pup te nemen. Als de baarmoeder bij de operatie naar buiten wordt gehaald doen we een verdrietige ontdekking. Datgene wat we voelden blijkt een misvormde klomp weefsel te zijn die in de verte iets van een pup weghad. En verder… niets. Zeer ongewoon voor dit ras aangezien over het algemeen grote nesten te verwachten zijn. Helaas moeten we het doen met de enkele pup die in de nacht geboren is. Jammer. Gelukkig voor de pup krijgt die nu wel alle aandacht en liefde die gereserveerd was voor heel wat puppen meer.

2 opmerkingen:

  1. Hoi
    Ik vond dit blog en ben de eigenaar van deze "Leo"
    Met het pupje Merlin gaat het prima, groeit als kool en woont nu in Zwitserland.
    Meer van hem kunnen jullie zien op www.leonbergerweb.com
    (er komen snel weer nieuwe foto's)
    Monique Morsch

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hee monique

    ik krijg zo weinig reactie dat ik eigenlijk nooit controleer en dus zeker al niet reageer
    maar niet terecht zie ik nu
    lekker dat het goed gaat en ik ga zeker even kijken op de site
    ik schrijf de stukjes zo dat niet iedereen zomaar kan lezen van wie het is maar voor de insider, jij dus, is het wel duidelijk
    leuk

    dank voor je reactie
    groetjes
    Hans

    BeantwoordenVerwijderen