help een …..

De twee jonge meiden in de wachtkamer zitten duidelijk een stukje weg van de man in de hoek. Iets tegen elkaar aangedrukt kijken ze met ontzag naar de plastic box die op de knieën van de man staat. Ik roep hem binnen en hoor bij het sluiten van de wachtkamerdeur dat er een zacht geroezemoes opsteekt. De man kijkt er niet van op, hij is er wel aan gewend dat mensen hem met een schuin oog aankijken als hij met zijn huisdier op pad is. De Box gaat open. “Voorzichtig maar” zegt hij, “ze is een erg chagrijnig dier”. Argwanend steekt de python zijn kop uit de bak. Een wurgslang met een slecht humeur, een aparte belevenis moet ik zeggen. Voorzichtig pakt de eigenaar het twee meter lange dier uit de bak en zoekt voorzichtig de achterkant van de kop. Terwijl hij het dier fixeert , verteld hij tussen neus en lippen door dat toen hij een paar weken geleden niet goed oplette de slang hem vol in de hand beet. Niet gevaarlijk maar wel pijnlijk. Aangezien de beste methode is om af te wachten tot de slang zelf loslaat heeft hij een kwartier met het dier op schoot gezeten. Gelukkig heeft de man ook nog een heel stel gezellige, nieuwsgierige, vriendelijke, en goed in de hand te houden andere slangen. En voor deze slang?  ook bij de mensen heb je exemplaren waar je wat voorzichtiger mee om moet gaan denk ik dan. Het is wel duidelijk wat er aan de hand is. Op de ogen van de slang zitten een paar doppen die op matglas lijken. Ik pak mijn loepbril en bestudeer de kop. Het blijkt dat er bij het vervellen steeds een vliesje op de ogen is blijven zitten. En vliesje op vliesje heeft langzamerhand gezorgd voor de matte “bril”. “Misschien is ze daarom wel zo nerveus” zeg ik, “ze ziet alles natuurlijk zo slecht dat ze zich heeft aangewend om alvast van zich af te bijten”. Ik pak een kleine curette en begin in een hoekje van de “bril” te peuteren. De loepbril is hierbij van onschatbare waarde. Na een poosje heb ik het laagje verwijderd. Gelukkig komen er een paar stralende kraaloogjes tevoorschijn. Rustig legt de man de slang weer terug in de bak en sluit de deksel. Na de gang langs de kassa komen we weer in de wachtkamer terecht. Meteen zie je de twee meiden iets dichter tegen elkaar aan kruipen. Je weet maar nooit.