Heb ik een paar jaar geleden de gebroken poot van de kat opgelapt, loopt ie gisteren weer onder een auto. Deze keer is het een graadje erger. Het bekken is goed stuk. Rechts een breuk in de grote bekkenvleugel en links een losgescheurde verbinding tussen bekken en rug. Als hij van de ene op de andere kant gaat liggen gilt hij het dan ook uit van de pijn.
Een bekkenbreuk bij de kat kan heel goed herstellen door rust. Opsluiten op een kleine ruimte en wachten tot alle botdelen weer aan elkaar zijn gegroeid. In dit geval is dat geen optie. Eén van de botdelen is erg ver naar voren geschoven en veroorzaakt zo een heftige pijnreactie dat we toch maar besloten hebben om te opereren. Een niet geringe ingreep aangezien zowel links als rechts een operatie nodig is. Het gebroken bekkendeel wordt met een plaat en vier schroeven aan elkaar gezet. Het blijkt een lastige operatie te zijn. De heup is best een flink bespierd deel van de kat dus we moeten redelijk wat weefsel door voordat we in het probleemgebied zijn. Daarbij is het naar voren geschoven deel moeilijk in het operatiegebied te krijgen. Naar fors zwoegen lukt het uiteindelijk waarna de wond gesloten kan worden. Normaal kun je als operateur dan moe maar voldaan aan de koffie maar nu zijn we pas halverwege. Het vastzetten van bekken aan rug is ook al zo lastig. Dezelfde dikke spiermassa en daarbij is het botje van de rug waarin je de schroef moet zetten zo klein dat het richting geven van het boorgat erg lastig is. Gelukkig gaat het goed en kunnen we een volle ochtend opereren afsluiten met een tevreden gevoel. Of dit voor de kat de laatste keer dat hij op tafel komt is te wensen maar met een brekebeen zoals deze weet je het nooit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten