druk

Druk, druk, druk. U kent dat wel. Het tegenwoordige leven is zo vol dat we soms wel eens naar adem moeten happen, je krijgt het er bijna lijfelijk benauwd van. In een dierenartsenpraktijk is het al niet anders. Telefoontjes, mensen aan de balie, patiënten voor onderzoek en/of operatie en ga zo maar door. En dan heb ik het nog niet eens over alle zaken die er verder nog de revue moeten passeren, de vergaderingen, de bestellingen verwerken, de voorraad bijhouden en "last but not least" het schoonhouden van de ruimtes. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat er zo af en toe eens iets tussendoor glipt. Overigens geen excuus laat dat duidelijk zijn. We merkten het de afgelopen week al een beetje. De röntgenfoto's leken wel iets witter dan anders, moeilijker goed te krijgen. Het zwart leek wel niet in de foto te willen komen. Normaal ga je dan aan jezelf twijfelen, heb ik wel de juiste instelling genomen?, is er met het apparaat iets mis?, vragen van die aard. Extra opletten dus. De volgende foto wilde geen zwart meer aannemen, echt de goede belichting ingesteld en toch geen goede zwart-wit foto. Dit zwart komt op de foto door een chemisch proces waarbij de door de röntgenstralen geactiveerde elementen van het negatief in de cassette zilverionen aan zich binden. Denk maar aan uw oude zilveren kettinkje wat in de loop van de jaren zwart geworden is, dit is dezelfde reactie. Na het ontwikkelen wordt dit zwart op de foto "vastgebakken" door de foto te fixeren. Maar als er niet voldoende zilverionen in de ontwikkelbak zit dan kan er natuurlijk ook geen zwart neerslaan. Och zult u zeggen, even nieuwe ontwikkelvloeistof klaarmaken. Dat dachten wij ook. Maar waar we ook zochten, de nieuwe ontwikkelaar was gewoon niet aanwezig, vergeten te bestellen, stom. Met het schaamrood op de kaken hebben we de mensen die een afspraak hadden voor een foto maken afgezegd, technisch probleem. Met het schaamrood op de kaken ja want hoe druk je het ook hebt, dit soort onvolkomenheden mogen eigenlijk niet voorkomen.