woensdag 20 april 2011

lief klein konijntje


"het zalfje van twee weken terug heeft niet geholpen", zegt de de boomlange jongeman die in zijn ene hand een mand met huisdier, en aan zijn andere een klein, wat angstig kijkend klein meisje heeft. Ze weet wel dat haar "Snuffie" ziek is maar het hele gedoe van het noodzakelijke dierenartsenbezoek ziet ze duidelijk niet zitten. De mand word op tafel gezet en met een zwaai wordt de deksel omgeslagen. Ik zie een klein konijntje die zijn oortjes triest naar beneden laat hangen. Nu moet ik er wel bij vertellen dat het een Duits hangoor dwergkonijntje is en dus hoort het hangen van de oren er helemaal bij. Ik til het diertje uit de mand en bekijk het probleem. Dikke klonters natte maar ook ingedroogde pus zitten links en rechts in en aan de haren onder en voor de ogen vastgeplakt. Een week geleden heb ik het diertje ge-ent en voor de lichte oogontstekings verschijnselen die het dier toen had, heb ik een zalfje meegegeven. Maar ondertussen is het kleine probleem van toen een veel groter probleem van nu geworden.
De oogontsteking bij het konijn is een veelvuldig voorkomend probleem. De bacterie die de ontsteking veroorzaakt is bij alle konijnen aanwezig maar alleen onder bijzondere omstandigheden wordt hij actief. En als hij actief wordt is hij moeilijk te bestrijden. Dat bleek maar eens te meer aan dit konijntje dat zich, hevig tegenstribbelend, aan mijn onderzoek wil onttrekken. De haren bij de ooghoeken laten los als ik de korsten pus verwijder. De ontsteking zit ook in de haarzakjes en daarmee is het loslatingsproces van de haren gestart. De eigenaar kijkt een beetje verbaasd toe als er grote kale plekken onder de ogen verschijnen en ik moet hem geruststellen dat het uitrekken van de haren niet zielig en zelfs noodzakelijk is om de huid verder tegen infectie te beschermen. Ik luister naar de longen en moet tot de conclusie komen dat er een bronchitis met hier en daar zelfs longontstekings plekken te beluisteren zijn. Het kleine meisje staat met grote ogen alle verrichtingen te bekijken. Zij hoort mijn uitleg over het zieke diertje wel maar luistert er duidelijk niet naar. En begrijpen doet ze het al helemaal niet. Het enige dat voor haar telt is dat haar vriendje zielig is en ze hem eigenlijk alleen maar wil vasthouden en knuffelen. Ik spreek mijn bezorgdheid over de longontsteking uit en besluit het consult met een injektie antibioticum. Ook neemt de eigenaar een paar spuiten met antibiotica mee om de behandeling thuis voort te zetten. Het zalfje moet nog even doorgebruikt worden want hoewel hij op het eerste gezicht niets deed is het een welkome aanvulling op de noodzakelijke behandeling.

Helaas moet ik adviseren het knuffelen even achterwege te laten. Bacterien zijn meestal niet kieskeurig en lusten ook wel kleine bange meisjes.

2 opmerkingen: